ตุ๊กแกตัวหนึ่งเดินเตร่อยู่ในหนองน้ำ เมื่อจระเข้คลานมาแต่ไกลแล้วอ้าปากกินตุ๊กแก ฉันวางแว่นอ่านหนังสือและร้องไห้ออกมา “ลูกเอ๋ย อย่าลดน้ำหนักด้วยการเสริมสวยและสูญเสีย น้ำหนัก..จะเห็นได้ว่าผอมแค่ไหน”
คนไม่ได้เลว เป็นแค่นิสัย ทุกคนมีนิสัย แต่ความลึกต่างกัน ตราบใดที่เขามีใจเมตตา ให้อภัยเขาถ้าทำได้ และอย่าปฏิบัติต่อเขาว่าเป็นคนไม่ดี
วันที่ 7 ก.ค. เทศกาล Qixi เราอยากเจอหน้ากันแต่ไม่ได้เจอกันเพราะวันนี้สายน้ำแห่งความรักล้นจนข้ามไม่ได้แล้ว นกกางเขนก็รักหมดใจ สร้างสะพานนกกางเขน แต่ไม่เป็นไร เราสามารถส่งข้อความเพื่อแสดงความรักได้!
แปลกใจที่เสียงกลองดังขึ้นตลอดทั้งคืน ตะเกียงยังดำเนินต่อไป และทั้งห้าคืนก็เปิดพร้อมกัน “ชื่อผิดปกติ”
อย่าร้องไห้ การร้องไห้ไม่เปลี่ยนแปลงอะไร โลกนี้ไม่เคยใจดีกับใคร
ปฏิบัติต่อสหายอย่างอบอุ่นดั่งฤดูใบไม้ผลิ ปฏิบัติต่องานอย่างร้อนรนเหมือนฤดูร้อน ปฏิบัติต่อปัจเจกนิยมราวกับลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงพัดพาไป และปฏิบัติต่อศัตรูอย่างโหดร้ายและโหดเหี้ยมราวกับฤดูหนาว
ความรักคือผ้าที่ธรรมชาติถักทอและปักด้วยจินตนาการ
ชีวิตของฉันอยู่ในคุณ และคุณอยู่ในฉัน เมื่อเราพบกันอีกครั้ง คุณกับฉันยังคงเป็นหนึ่งเดียวกัน
การสูบบุหรี่เริ่มเป็นธรรมชาติมากขึ้นเรื่อยๆ ปริมาณแอลกอฮอล์เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ การแต่งหน้าก็หนักขึ้น และเสื้อผ้าก็ไม่อนุรักษ์นิยมอีกต่อไป ไม่ใช่ฉันที่เปลี่ยนไป แต่คุณจากไปแล้ว
